دلایل نادیده گرفته‌شده‌ای برای شکرگذار بودن
این نوشتار ترجمه‌ی بخشی از این پست است. لیست بلندبالا و جالبی بود که گفتم انتشارش خالی از لطف نخواهد بود. مجموعه‌ای از خوش اقبالی‌ها که کمتر به آنها توجه میکنم. شکرگذار باشیم برای اینکه:
ساختار جو زمین به نحوی است که اولین انفجار اتمی، اتمسفر، و در نتیجه تمام سیاره را به آتش نکشید. موضوعی که در زمان به کار گیری اولین بمت اتم هنوز شناخته شده نبود
شراره‌ای خورشیدی به قدرت آنچه در سال ۱۸۵۹ رخ داد، تاکنون رخ نداده که تمام زیرساخت‌های الکترونیکی ما را از بین ببرد
اینکه ۹۹ درصد از ما، به محض به دنیا آمدن توسط پرندگان خورده نمیشویم - داستان زندگی لاک‌پشت‌ها
اینکه شهاب سنگی به زمین اصابت کرد و به حکمرانی دایناسورها بر روی زمین پس از ۱۷۰ میلیون سال خاتمه داد و شرایطی را به وجود آورد که در طی شصت میلیون سال به انسان، خودآگاهی و انقلاب صنعتی منتهی شد؛ دنیایی که در آن تمام جانداران دائما در جنگ برای خوردن و یا فرار از خورده شدن نیستند
اینکه سوال بزرگ خودآگاهی وجود دارد، به این معنا که حال به هر دلیلی ما تجربه‌ی بی‌نظیری از بودن داریم، در عوض اینکه زامبی مانند زندگی کنیم… و البته کلا اینکه زندگی در یک نقطه در کائنات شکل گرفته
اینکه هرچند گذار از زندگی شکارچی-جمع‌کننده به زندگی مبتنی بر کشاورزی شرایط را برای ما سخت‌تر کرده، اما این حرکت در نهایت منجر به انقلاب صنعتی و جوامع مدرنی شد که بسیار بهتر از جوامع قبلی است. فقط کافی است به آمار مرگ‌های فجیع نگاهی بیندازید
هرچند امر ایده‌ال و خوشایندی نیست که زندگی پس از مرگی وجود نداشته باشد (بنا بر آنچه که حداقل افراد دانش محور متصور هستند)، اما حداقل این مسیر از سایر احتمالات، مثلا شکنجه‌ی ابدی، بهتر است
اینکه انسان‌های همه‌چیزخوار هستند، به این معنا که میتوان تصور کرد رژیم‌های اخلاقی‌تری میتوان داشت و دچار مشکلاتی اساسی از جنس اشباح خون‌خوار نشد
به تدریج قادر به توسعه راهکارهایی برای تولید انرژی بدون انتشار دی‌اکسیدکربن هستیم
معجزه‌ی عجیبی در پانصد سال قبل از میلاد در آتن رخ داد و سبب شد از دل شهری با جمعیت ۲۵۰ هزار نفر سقراط و افلاطون و ارسطو و اقلیدس و … پدید آیند
اینکه هرچند انسان‌ها با این ساختار شکننده قادر به سفر به منظومه‌های و کهکشان‌های دیگر نیستند، اما این احتمال وجود دارد که بتوانیم نوعی از هوش مصنوعی خلق کنیم که قادر به این کار باشد. البته همین هوش مصنوعی ممکن است باعث نابودی ما شود، اما مسلما بهتر از این است که چراغ حیات به طور کامل در هفت و نیم میلیارد سال دیگر که خورشید تبدیل به یک غول سرخ میشوند خاموش شود
